اوایل دهه ی ۱۹۷۰ در وزارت کشاورزی امریکا ماشین هایی وجود داشت که عقب آنها پمپی متصل بود که رنگ را به مسافت های دور پرتاب می کرد و با این وسیله ، درخت هایی که باید قطع یا هرس می شدند ،علامت گذاری می کردند.
ایده ی تبدیل این سیستم به صورت یک بازی از آن زمان آغاز شد.تکمیل نشانه روهای قابل حمل و تکنولوژی ساخت آنها تا اوایل دهه ی ۱۹۸۰ طول کشید که در آن زمان نشانه روها از نوع شات گان و پینت بال های مصرفی در آن از رنگ های معمولی بودند.در سال ۱۹۸۱ در امریکای شمالی اولین بازی به طور رسمی با ۱۲ بازیکن مسلح به نشانه روهای بادی با هدف تسخیر پرچم شروع شد و به شکل امروزی پایه گذاری شد.در حدود پانزده سال است که پینت بال به طور رسمی بازی میشود و ۵ سال است که به کمیته بین المللی المپیک معرفی شده است تا در بازی های المپیک به عنوان ورزشی جدید وارد گردد فرم جدید پینت بال در حال بررسی در کمیته بین المللی المپیک می باشد تحت نام xball.


پـینت‌ بال یک نوع ورزش گروهی است که به طور کلی دو گروه از بازیکنان سعی در حذف یک دیگر با گلوله‌های رنگی می کنند .
پینت بال را می‌شود در فارسی در قیاس با تیراندازی، «رنگ‌اندازی» نامید.
پینت بال یک توپ(گلوله) ژلاتینی (از جنس ژلاتین کپسول دارویی) است. که داخل آن با رنگ خوراکی پر شده است و پس از شلیک توسط تفنگ (مارکر مخصوص این ورزش) و برخورد به هدف ترکیده و رنگ آن پخش می‌شود که این نشانه مورد هدف قرار گرفتن است. به سادگی می‌توانید تصور کنید در نگاه اول این ورزش به مانند یک میدان جنگ واقعی است که هر کس که مورد اصابت قرار گرفته و رنگی شود از بازی حذف می‌شود تا یک تیم کاملاً تیم دیگر را حذف کند. این تنها یکی از ۱۰۰‌ها سناریوی (داستان) تعریف شده این ورزش است و یا حتی خود شما با توجه به سلیقه شخصی خود یک سناریو تعریف کنید. از این ورزش به دلیل هیجان زیاد آن به عنوان دومین ورزش مهیج جهان یا شطرنج زنده به دلیل فکری بودن آن یاد می‌شود .

اسلحهٔ پینت بال را مارکر(نشانه گزار) می نامند .

مخزن گلولهٔ اسلحه است .

مانع‌های بادی این ورزش را که در مسابقات و به تور کلی استفاده میشود.

ماسک محافظ که شامل محافظ چشم ( شیشهٔ استاندارد ) محافظ گوش و صورت می‌باشد .

رمپ یک برنامهٔ خود کار برای تنظیم اسلحه برای نواخت‌های گلولهٔ بالاست . رمپ طبق قوانین مسابقاتی تنظیم می‌شود و بازیکنان ملزم به رعایت قوانین هستند و در صورت تخلف جریمه‌های پنالتی در نظر گرفته می شود.

سرعت نواخت گلوله را گویند که در اسلحه‌های حرفه ای تا ۹۰ گلوله در ثانیه ثبت شده . ولی در مسابقات حرفه ای معمولاً سرعت نواخت گلوله بالا تر از ۱۲٫۵ نمی رود . در لیگ ایران سرعت نوخت گلوله ۱۰٫۵ گلوله در ثانیه است .

که بوسیله کپسول هوای فشرده کار می کند ومی تواند گلوله های ژلاتینی راپرتاب نماید .

این گلوله ها از مواد ژلاتینی خوراکی رنگی تهیه شده که مواد شیمیایی و سمی ندارد.

 هر بازیکن می تواند از دو لایه لباس استفاده نماید ،ولی در صورتیکه رسما اعلام شود که دمای هوا زیر ۱۰ درجه سانتی گراد است استفاده از سه لایه لباس نیز بلا مانع خواهد بود .لباس بازیکنان یک تیم می بایست یکسان بوده ونباید مانند لباس داوران سیاه وراه راه سفید داشته باشد.
لباس بازیکنان شامل شلوار و پیراهن ورزشی و بدون هیچگونه پارگی و شکاف بوده و باید کاملاً مطابق سایز آنها باشد. بازیکنان نمی‌توانند از شلوار یا پیراهن‌های ورزشی که از پارچه‌های جذاب مایعات (نمدی ) یا پارچه‌های لیز تهیه شده، استفاده کنند..
بازیکنان نباید از کفش‌هایی با استوک فلزی استفاده کنند.
بازیکنان می‌توانند از یک جفت دستکش با لایه محافظ استفاده نمایند.
بازیکنان میتوانند از کلاه یا محافظ سر که بیشتر از ۲ سانتیمتر پائین‌تر از شانه‌ها نباشد استفاده کنند.
اگر معلوم شود که بازیکنی در طی بازی از پوشش غیر قانونی استفاده کرده اخراج خواهد شد.

برچسب ها : ترفندهای پینت بال ، پينت بال باشگاه انقلاب ، پینت بال تخفیفان ، پینت بال چیتگر ، پینت بال فسفر ، پینتبال کرج ، پینت بال چیست ، درباره پینت بال ، درباره ورزش پینت بال ، پینتبال در کرج