نقشه زمین پینت بال

زمین بازی پینت بال

پینت بال، ورزشی گروهی است که طی هر مسابقه، شرکت کنندگان هر تیم، در تلاش برای حذف بازیکنان رقیب با شلیک گلوله های پلاستیکی رنگی هستند. این ورزش طرفداران زیادی در دنیا دارد و سرشار از هیجان و آدرنالین است. در قسمت های قبلی، در مورد تاریخچه ورزش پینت بال، تجهیزات لازم برای این ورزش، انواع سناریوها و سطوح و قواعد کلی آن، سخن گفتیم. در این مطلب، به شرح انواع زمین ها و باشگاه های پینت بال و استانداردهای مربوط به آن بر اساس قوانین انجمن پینت بال می پردازیم.
زمین مسابقه به جهت حفظ امنیت بازیکنان و کاهش حوادث باید مکانی صاف و هموار، بدون شیب و به ابعاد 55×33 متر باشد، همچنین کاملاً به وسیله توری مورد تأیید محصور گردد تا امنیت مسابقه  تضمین شود. جنس زمین عموماٌ شامل چمن مصنوعی و طبیعی، ماسه بادی و یا خاک و شن می باشد. در زمین بازی حداقل 25 مانع به فاصله حداقل 1/5 متر از خطوط اطراف زمین قرار می‌گیرد، جنس این موانع به طور کلی به شکل بانکر (موانع بادی)، موانع مصنوعی و موانع طبیعی دسته بندی می شوند.
در تمامی شرایط ذکر شده باید دقت بر این داشت که تنها بازیکنان هستند که مجوز حضور در زمین بازی را دارند.

قواعد زمین بازی پینت بال

– زمین مسابقه باید زمینی صاف و هموار به ابعاد حدودی ۵۵×۳۳ متر (براساس قوانین انجمن پینت بال ایران در باشگاه های مختلف، ابعاد متفاوت است) و در یک منطقه بدون شیب باشد، تا میزان حوادث را کاهش داده و کاملاً به وسیله توری مورد تأیید انجمن محصور گردد تا امنیت مسابقه را تضمین نماید.

باشگاه پینت بال فسفر

– در زمین بازی حداقل ۲۵ مانع به فاصله حداقل ۵/۱ متر از خطوط اطراف زمین قرار می‌گیرد. خطوط اطراف زمین بازی باید به گونه‌ای کشیده شود که به وضوح قابل دیدن بوده و حداقل ۵/۱ متر با تور اطراف زمین فاصله داشته باشد.
– ایستگاه پرچم حداقل ۲ متر عرض داشته و در وسط مرزهای عرضی زمین قرار دارد.
– هیچ تیمی یا بازیکنی به هیچ وجه حق ایجاد تغییر در زمین بازی را نخواهد داشت.
– بازیکنان برای شرکت در مسابقه باید کارت شناسایی معتبر و مخصوص انجمن پینت بال ایران را داشته باشند. بازیکنان باید بتوانند کارت شناسایی خود را در تمام مواقع از جمله در زمین بازی ارائه دهند. هیچ بازیکنی بدون نشان‌دادن کارت شناسایی پیش از شروع بازی، اجازه شرکت در مسابقه را ندارد.
– فقط بازیکنانی که کارت شناسایی معتبر مربوطه دارند و اشخاصی که دارای مجوز رسمی هستند، مجازند وارد منطقه مجاز ورزشکاران شوند.
زمین‌های تفریحی در ابعاد مختلف (حداقل ۶۰۰ متر مفیدبرای زمین بازی) و بسته به نوع بازی طراحی می شود. این ابعاد از یک زمین چند هکتاری جنگلی و کوهستانی تا یک ساختمان مخروبه می‌تواند باشد.

استاندارد های زمین پینت بال فسفر

– رعایت استفاده از تجهیزات استاندارد
– رعایت نکات ایمنی برای محل بازی و محل‌های تردد آزاد بدون ماسک
– رعایت استاندارد در موانع ساخته شده از نظر ایمنی (مانند عدم وجود اشیاء تیز و خطرناک و…)
– نصب جان پناه ها در محل های پرتگاه و با ارتفاع
– نصب نوار زرد اخطار برای تعیین حدود زمین در موارد جنگلی، کوهستانی و بیابانی (زمین های غیر دائم)
– کف نرم برای زمین‌های دائم و محصور
– رعایت فاصله از مناطق مسکونی و درصورت لزوم مسقف نمودن محوطه بازی یا بستن دور آن به عهده باشگاه می‌باشد.